اخلاق و عرفان (۲): فضیلت شُکر

بدست • 20 می 2021 • دسته: پرتو نور

پرتو نور برنامه شماره ۱۷۶۰. شُکر یکی‌ از فضیلت‌های بسیار مهم در مکاتب دینی و عرفانی است. بسیاری تصورِ نادرستی از این فضیلت دارند، و می‌‌پندارند که شُکر “پرداختِ بِدهی” به خداوند است بابتِ اِعطای نعمت. از همین رو وقتی‌ نعمتی دریافت می‌‌کنند، زبان را می‌‌جنبانند و “الهی شُکر” می‌‌گویند، و نامش را شُکر می‌‌گذارند. این نگرش به شُکر ناشی‌ از یک تلقی‌ ویژه از رابطهٔ انسان با خداوند بصورت یک “معامله” است. گویی ما با خداوند داد و سِتد می‌کنیم؛ او چیزی به ما می‌‌دهد و در برابر ما شُکر او را می‌‌گوئیم. اما در قرآن کریم شُکر نه یک “معامله” با خداوند است، و نه یک امرِ تشریفاتی که با جنبانیدنِ زبان و بیانِ الفاظی چون “الهی شُکر” تحقق پیدا کند. در این برنامه با استفاده از آیات قرآن کریم و آموزه‌های عارفان و حکیمان مسلمان به طرحِ پاره‌ای زوایای نیمه پنهانِ شُکر می‌‌پردازیم.

 

 

دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.