دینداری و جهان مدرن
بدست admin • 11 آوریل 2014 • دسته: پرتو نورپرتو نور برنامه شماره ۳۷۶. بدون ترید یکی از پیامدهای ناخواسته حکومت روحانیون پس از انقلاب ۱۳۵۷ در ایران، دین‌گریزی گسترده در میان اقشار مختلف جامعه است. هتک حرمت پیشوایان دینی و توهین به اسلام در رسانه‌های جمعی برون‌مرزی امری شایع و سکه‌ای رایج گردیده، که ابعادش در تاریخ ایران بی سابقه است. اسلام ستیزی امروزه منشأ و انگیزه سیاسی دارد، و نه معرفتی. دین ستیزان ما هر چند خودشان مولد یک نظام فکری و یک مکتب نیستند، اما از محصول فکری اندیشمندان دین ستیز اروپا تغذیه میکنند، که عموما از عصر روشنگری در قرن ۱۸ میلادی به بعد ظهور کردند (همچون نیچه، فور‌باخ، مارکس، فروید). دعوی دین‌ستیزان عصر روشنگری این بود که دین عامل انحطاط بشر است. به موازات رشد عقلی و علمی بشر، آفتاب اقبال به دین افول خواهد کرد، و دولت دین و دینداری بر چیده خواهد شد. به هر روی، این زمینه فکری دین ستیزان امروز ماست. اما سوال این جاست که آیا در مدرنیته عنصری هست که با دین‌ورزی تعارض دارد؟ به گونه‌ای که اگر جامعه‌ای بلحاظ فرهنگی و علمی و معیشتی پیشرفت کرد، و دارای نهادهای مستحکم مدنی و دمکراتیک شد، مردمش به دین پشت میکنند؟ آیا در جهان جدید میتوان جامعه‌ای را یافت که باز، پیشرفته و دمکراتیک باشد و در عین حال مردمش علائق دینی قوی دارند؟ در این برنامه به بررسی این پرسش‌ها می‌‌پردازیم.
https://
