عارفان و مدارا
بدست admin • 24 مارس 2014 • دسته: پرتو نورپرتو نور برنامه شماره ۹۶۵. از همان دوران اولیه اسلامی، گروهی بوده‌اند که با همه آدمیان صرفنظر از نژاد و قومیت و کیش و آیین‌شان در صلح و صفا زندگی می‌کرده‌اند. این گروه، عارفان و صوفیان مسلمان‌اند. بدون کمترین تردیدی در تاریخ ۱۴۰۰ ساله اسلامی، عارفان و صوفیان بیش از هر گروهی عملا پایبند به رواداری، مدارا و تسامح بوده‌اند، بسیار بیشتر از فقیهان و مفتیان و مقامات رسمی دینی (روحانیون). برجستگی و درخشش مدارای عارفان ما وقتی روشنتر میشود که آنرا در ظرف تاریخی خودش بنگریم. عارفان ما در دورانی پرچمدار و طلایه دار تسامح و مدارا بودند که جهان غرب در دوران سیاه ۱۰۰۰ ساله قرون وسطی زندگی میکرد، یعنی عصر تعصب و قشری‌گری و تنگ نظری و تکفیر دگر اندیشان. در قرون وسطی مسیحی است که در جامعه مسلمانان، بایزید بسطامی و حلّاج و ابو سعید ابی الخیر و ابو‌الحسن خرقانی و مولانا و حافظ ظهور میکنند. اینها افراد منفرد نبودند، بلکه نمایندگان یک مکتب و یک سنت فکری بودند، مکتب عرفان و تصوف اسلامی. در این برنامه به شرح پاره‌ای از آموزه‌ها و حکایات صوفیان مسلمان در‌باره تسامح و مدارا می‌‌پردازیم.
