رمضان و لقمه‌هاى نور
بدست admin • 27 می 2017 • دسته: دين شناسى٬ پرتو نورپرتو نور، برنامه شماره ۵۷۴. در این برنامه با نگاهی عرفانی به برسی روزه داری و رمضان می‌‌پردازیم. عارفان ما آموزش داده اند که ما یک دهان داریم که با آن جسم ما تغذیه می‌‌کند، و دهان دیگری که با آن روح و جانمان خوراک می‌‌گیرد. و بین این دو یک نسبت معکوس بر قرار است. اگر دهان ظاهری را بستیم، دهان باطنی ما باز میشود و لقمه‌های نور می‌‌خورد. و نور اصلی‌ترین غذایی است که انسانیت ما بدان نیازمند است. لذا اگر رفته رفته سعی کنیم از خوراک‌های جسمانی کمتر بخوریم، بیشتر آماده خوردن طعام‌های معنوی می‌‌شویم. روزه داری حقیقی (نه فقط گرسنگی کشیدن) چنین خاصیتی دارد: بستر مناسبی برای دریافت نور معرفت و نورانیت باطنی فراهم می‌‌کند.
