تقرّب به خداوند

بدست • 14 آگوست 2017 • دسته: دين شناسى٬ سخنرانى‌ها

یکی‌ از مهمترین کشفیات و پیام پیامبران این است که خداوند به آدمیان نزدیک است. خداوند به پیامبران الهام و القا کرد که “او نزدیک است”، راز و نیاز آدمیان را میشنود و به آنها پاسخ میدهد. البته بین مرتبه خداوندی و مرتبه انسانی‌ شکاف عظیمی‌ است که آدمی نمیتواند با عقل و عمل خودش آنرا پر کند. قصه ما و خدا، قصه آن مرد روستایی و شیر است که مولانا در دفتر دوم مثنوی آورده است. مرد روستایی گاوی داشت که بدان بسیار دلبسته بود. شبی شیری وارد ده شد، گاو را خورد و در جای او خوابید. بنا بر عادت، آن شب مرد به آخور رفت تا به گاوش سر بزند. تاریک بود و نمی‌‌دید. به خیال اینکه گاو در آنجا خوابیده، به سر و گردن شیر دست می‌کشید. شیر در دل میگفت که این مرد اگر واقعا می‌دانست که من شیرم، هیچگاه بی‌ مهابا به من نزدیک نمی‌شد:
این چنین گستاخ زان می‌‌خا‌ردم
کو در این شب گاو می‌‌پنداردم
خداوند در چنان جایگاه بلندی است که آدمی از او بی‌ نهایت دور است. لذا معنای نزدیکی‌ خداوند را باید درست فهمید: او به ما نزدیک است، نه ما به او. راه از آن طرف نزدیک است، از این طرف بسیار دور است! در این سخنرانی به ۴ پرسش می‌پردازیم: ۱) نزدیکی‌ خداوند دقیقا به چه معناست؟ ۲) اگر خداوند نزدیک است، چرا برخی‌ آدمیان او را نمی‌‌یابند؟ ۳) چگونه میتوان به خداوند نزدیک شد؟ ۴) نشانه‌های نزدیکی‌ به خداوند چیست؟

دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.